Hayat dediğin, bir çay insan ise, şekeri karıştırdıkça hayattan tat aldığını sanırsın. Oysa ki hayatın seni erittiğini, çay bitince anlarsın!
Kötü biri olduğumu söyleyenlerin hepsi, iyi niyetlerimin katilleriydi!
Hayat, acıya mola vermeden devam ediyor.
Nerede kaldığımızı bilmiyorum ama yarım kalmamalıydık.
Yalan söylemeyi hiç beceremem ama kime iyiyim dediysem inandı...
Hayal kurmayı seviyorum çünkü orada her şey yolunda ve senle beraber olabiliyorum.
Aşk biter ve sen düşersin kurduğun düşten.
Hayır demeyi öğrenmek için, evetlerin acısını çekmek gerek.
Bir yayınlansa gişe rekorları kıracak acılarım var.
Düşlerim açıkta kaldı, ne yapsam üşüyorum.
Ne garip değil mi, beni kırdığın yerde saklıyorum seni.
Mülteci bir çocuğun kendi ülkesinden kaçması gibi, kaçıyorum gözlerinden.
Sen benim hayata en uzun merhabamdın, beni kısacık bir elvedaya nasıl sığdırdın?
Ben ne günler gördüm günler. Derdimi söylesem kimler dinler, halimi görseler dağ, taş inler.
Kalbimde senin acın varken, başka acı istemem.
Kolay anlatılıyor acılar, kolay yazılıyor, kolay yaşanmıyor oysa.
Güvendiğim dağlara gül yağsın isterdim, kar değil!
Gidişler çare değil, yüreğindekileri bitirmedikçe.
Gönül yorgun düştüğünde, yürek dilsiz kalır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder